Sevgili Günlük,
Nasıl soğudu havalar bilemezsin, özellikle sabahları. Neyse ki, okul tatile girdi de sabah çok erken çıkmak zorunda kalmadım dışarı. Ama dışarıda kalanları, üzerinde paltosu olmadan sokağa çıkanları gördükçe içim ürperiyor, daha fazla üşüyorum sanki.
Geçen hafta sonu, gönüllü ailemin yanında kaldığımda sadece sokaktaki insanları değil, aynı zamanda hayvanları da düşünmem, ama daha önemlisi bir şeyler yapmam gerektiğini fark ettim.
Gönüllü ailemin, sen de onları tanıyorsun ya, Ayten teyzem ve Orhan amcamın evleri büyük bir apartman. Ama apartmanlarının arkasında küçük de olsa bir bahçeleri var. Bazen oyun oynamaya çocukların da çıktığı küçük bir bahçe. Onlarda kaldığım hafta sonu, Ayten teyze kahvaltıyı daha hazırlamadan mantosunu giyinmeye başladı.
Sabah sabah nereye gidecek, acaba bir şey mi oldu, diye düşünürken o sıcacık gülümsedi bana. Anlamış olacak benim ne düşündüğümü; “Onur, bir yere gitmiyorum. Sadece benim getireceğim sütü bekleyen minikler var.” dedi. Benim şaşkınlığımı görünce de “Hadi bakalım, giy sen de montunu benimle geliyorsun.” dedi. Hızlıca giyindim hem merakla hem de neşeyle doğrusu. Maceralı şeyleri severim… Apartmandan çıkıp arka bahçeye döndüğümüzde birden etrafımız minicik yavru köpeklerle çevrildi.
Biraz korktum önce ama öyle güzel, öyle sevimliydiler ki!..
Ayten teyze sütü boş kaba boşalttıkça haylazlar, ağızlarını şapırdata şapırdata içmeye başladılar. Ağızlarının etrafı bembeyaz süt olmuştu. Bir yandan da kuyruklarını sallıyor ve benimle oynamaya çalışıyorlardı. Minik ve haylaz yavrulardı ne de olsa onlar. Epey kaldık yanlarında. Ayten teyzeyle kahvaltı hazırlarken konuştuk biraz. Dünyadaki bütün varlıkların Allah tarafından yaratıldığını, hepsinin değerli olduğunu ve onlara merhamet etmenin biz insanların görevi olduğunu söyledi.
Biz sıcacık evlerimizde otururken, başka insanların, hayvanların olduğunu da unutmamalıyız, dedi. Biraz daha sevdim Ayten teyzemi, biraz daha “İyi ki o benim gönüllü ailem!” dedim. Çünkü sokaktaki köpek yavrularını bile düşünen biri iyi ve Allah’ın sevdiği biridir bence.
Dua ederken artık bunu da ekliyorum cümlelerime: “Allah’ım! Merhametli insanlar artsın ve ben de onlardan biri olayım…” AMİN
